wackeln
intransitiv۱. تکان تکان خوردن، ثابت نبودن؛ لق بودن؛ [نیز:] لرزیدن
Stuhl usw.
۲. لق / شُل بودن
Zahl, Schraube usw.
۳. تلو تلو خوردن
beim Gehen
مثال ها:
تلو تلو خوران / با قدمهای لرزان از خیابان گذشتن
über die Straße wackeln
۴. دمِ خود را تکان (تکان) دادن
mit dem Schwanz usw. wackeln